Παράγοντες που επηρεάζουν την εξέλιξη της ενανθράκωσης του μπετόν

Προληπτικά μέτρα κατά της ενανθράκωσης

1. Το περιβάλλον.

Περιβάλλοντα στα οποία υπάρχει αυξημένη περιεκτικότητα του αέρα σε CO2 επιταχύνουν τις διαδικασίες ενανθράκωσης.

Τέτοια περιβάλλοντα είναι τα βιομηχανικά και τα αστικά.

Στις αγροτικές περιοχές η ενανθράκωση εξελίσσεται με βραδύτερους ρυθμούς.

Σε επίπεδο μικροπεριβάλλοντος, ιδιαίτερα επιβαρυμένα είναι τα πάρκινγκ αυτοκινήτων λόγω των αυξημένων εκπομπών σε CO2.

Για τον ίδιο λόγο, στα αστικά περιβάλλοντα οι χαμηλότεροι όροφοι είναι πάντα πιο επιβαρυμένοι από τους υψηλότερους.

2. Το πάχος και η ποιότητα επικάλυψης των οπλισμών.

Προφανώς μεγάλες επικαλύψεις προσφέρουν μακρόχρονη προστασία. Όσον αφορά την ποιότητα της επικάλυψης, αυτή βελτιώνεται:

* Με τη μείωση του υδατοτσιμεντοσυντελεστή: μείωση πορώδους. Να κρατιέται σε επίπεδα μικρότερα του 0,50.

* Με την αύξηση της ποσότητας του τσιμέντου: αυξάνεται η ποσότητα του προστατευτικού Ca(OH)2.

* Με καλή συμπύκνωση και ωρίμανση: μείωση κακοτεχνιών, φωλιών αδρανών, ρωγμών κλπ.

3. Σχετική υγρασία του σκυροδέματος.

Μια Σ.Υ. της τάξης του 50-60% θεωρείται η ως πιο επιβαρυντική για την εξέλιξη της ενανθράκωσης.

Όταν έχουμε Σ.Υ. ≤ 40% η διαδικασία επιβραδύνεται, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει διάλυση του CO2 στο νερό και σχηματισμός H2CO3.

Σε επίπεδα Σ.Υ. ≤20% η ενανθράκωση πρακτικά μηδενίζεται.

Στο άλλο άκρο: όταν η σχετική υγρασία του μπετόν προσεγγίζει το 85-90%, το CO2 δεν μπορεί να διεισδύσει επειδή οι πόροι του μπετόν είναι γεμάτοι με νερό.

4. Ύπαρξη ρωγμών.

Οι ρωγμές αποτελούν προτιμησιακά μονοπάτια για τη δίοδο του CO2.

Έλεγχος του αριθμού και του εύρους τους τόσο στο νωπό όσο και στο σκληρυμένο μπετόν οδηγεί σε καλύτερο έλεγχο της ενανθράκωσης.

Έλεγχος της ρηγμάτωσης μπορεί να γίνει με μέτρα όπως: χρήση συνθετικών ινών, προσεγμένη συντήρηση, χάραξη αρμών διαστολής, επαρκή οπλισμό κλπ.

5. Φράγματα κατά της ενανθράκωσης.

Πρόκειται για βαφές, εμποτισμούς ή και λεπτά επιχρίσματα που λειτουργούν σαν φράγματα κατά της εισόδου του CO2.

Τα υλικά αυτά είναι συνήθως διαπερατά από τους υδρατμούς, γιατί το μόριο του H2O είναι μικρότερο από αυτό του CO2.